Schilderkunst in de Gouden Eeuw
De tijd van Rembrandt en Vermeer
Rond 1650 ging het goed in Nederland. Zo goed zelfs, dat we het nu de Gouden eeuw noemen. En die welvaart zien we terug in onder andere de schilderijen van toen.
Omdat steeds meer mensen het goed hadden, kon men zich kunstwerken permitteren. Landschappen en stillevens waren mateloos populair.
Er kwam ook vraag naar schilderijen van het eigen gezin. Van het gezinsleven, huiselijke sfeer, of juist kunst om de kunst. Ook werd het steeds normaler om van je eigen gezin een portret te laten maken. Je hoefde geen koning te zijn om je te laten vereeuwigen, men koos juist voor portretten van kinderen, geliefden en ja, zelf wil je toch zeker ook niet vergeten worden?
Wat ik nou zo mooi vind aan de schilderkunst in de Gouden Eeuw in Nederland, is dat hoe barok en weelderig de wereld om ‘ons’ heen was, de Hollander bleef sober, calvinistisch. En dat is duidelijk te zien. Er is rijkdom, maar niet overdreven. Er is overvloed, maar niet decadent. Een portret was de mooiste versie van jezelf, maar nog steeds wel naar waarheid. Er was drama in het leven, dus ook in de schilderijen. Maar ook humor en (verboden) liefde leenden zich graag voor de mooiste werken.
Schilderijen vertellen ons veel over hoe de artiest de wereld zag. Of in Rembrandt’s geval; hoe hij zichzelf zag haha.
Ik vind het heerlijk om een schilderij in me op te nemen. Het verhaal te ervaren, de emotie tot me door te laten dringen. Door meer over de achtergrond te weten te komen, gaat het kunstwerk leven.Vermeer gaf ons een kijkje in huiselijke situaties, alledaagse tafereeltjes, gezinnen.
Ik kan mezelf helemaal verliezen in de verfijnde of juist heel grove toetsen van de kunstenaar, hoe vanuit de schaduw ineens een persoon kan opstaan om alle aandacht van het tafereel op te eisen. Of hoe een wit penseelstreekje ineens een parel wordt.
Het leek me geweldig om zelf zo’n portret in huis te hebben hangen. Maar dan niet van iemand die mij niks tot weinig zegt, maar juist van mijn eigen kinderen, ja!
Dus ben ik het zelf gaan maken.
Ik tekende altijd al graag foto’s na, heerlijk uren lang de schaduwen invullen zodat alles vorm en diepte kreeg. Nu maak ik zelf de foto’s, die ik vervolgens digitaal bijna geheel ‘overschilder’ in Photoshop, laag op laag, meer diepte in de schaduwen, meer accenten op de highlights. Het portret komt ook onder mijn handen tot leven en dat blijft een prachtig proces.
Denk je nu “Gaaf, ik wil ook zo’n portret!”, stuur me dan een mailtje, dan neem ik contact met je op!
Artblog
Je begrijpt dat ik veel inspiratie opdoe in de vele musea die ons landje rijk is. En stukje bij beetje kom ik steeds meer te weten over de prachtige kunstwerken.
Het leek me leuk om hierover te vertellen in mijn blog. Er is al veel geschreven over kunst en historie, maar het is vaak best droge kost. Ik ga proberen om schilderijen, artiesten en het een en ander daaromheen, wat tastbaarder te maken, zonder te verzanden in biografieën, tijdlijnen en ingewikkelde termen.
Zo ben jij straks ook wat wijzer over de schilderkunst in de Gouden Eeuw!
